وکیل منازعه در شیراز
وب سایت حقوقی دادیار
وکیل در شیراز و مشاور حقوقی
وکیل پایه یک منازعه در شیراز
گاهی اوقات 2 گروه با هم دیگر درگیر می شوند با اسلحه گرم یا سرد یا مشت و لگد. این نزاع ها جدا از ضرب و جرحی که حق دیه و قصاص ایجاد می کند نظم جامعه را هم به صورت خاص به هم می زند. قانون گذار در ماده ی 615 تعزیرات خود، شرکت در منازعه را جرم دانسته و برای آن مجازات تعیین کرده است.همانطورکه مطالعه کردید یکی از حقوقی که برای شحص اسیب دیده تعیین میشود حق دیه است که قانون مجازات اسلامی مهلت پرداخت دیه را بین 1تا3 سال پیش بینی کرده است.
عنصر قانونی منازعه و نزاع دسته جمعی
طبق هر بند ماده 615 :
1-اگر منازعه منتهی به قتل شد :این مجازات یک تا سه سال برای تمام شرکت کننده ها بار می شود و نه فقط خود فرد قاتل.(ممکن است خود بزه دیده هم به عنوان شرکت کننده مجازت شود )
2-در صورتی که منازعه منتهی به نقص عضو شود به حبس از 6ماه تا 3 سال
3-در صورتی که منازعه منتهی به ضرب و جرح شود به حبس از 3 ماه تا 1 سال
عنصر مادی جرم منازعه و نزاع دسته جمعی
الف-شرکت در عملیات اجرایی مثل ضرب و جرح و قتل و نظایر آن است(جرایم علیه تمامیت جسمانی).
ب-ظرفینی بودن منازعه.
پ-وجود حداقل سه نفر در آن واحد در منازعه.
ت-منازعه یک جرم مقید است و باید منتهی به موارد منوط در ماده 615 است.
اگر در منازعه نتایج مختلفی رخ داده باشد ما نتیجه شدیدتر را لحاظ می کنیم مثلا شکستن دست و قتل می شود بند 1 –منازعه منتهی به قتل 2- و این نتیجه باید ناشی از فرایند منازعه باشد ولو اینکه بعدا محقق بشود (مثلا فرد مرگش ناشی از آن ضربه ی چاقو در منازعه باشد که یک هفته بعد محقق شده است )
ولی اگر نتیجه ناشی از این فرایند نباشد ، منازعه امروز در حد ضرب و جرح بوده و فردا یکی از این ها دم خانه ی دیگری رفته و او را کشته ، این جا فرایند قتل از منازعه مجزا بوده و منازعه منتهی به ضرب و جرح بوده است.
منازعه دسته جمعی
یکی از جرایم علیه اشخاص منازعه می باشد که قابل گذشت است. برای این که این جرم تحقق یابد، باید حداقل سه نفر در آن شرکت داشته باشد و یکی از نتایجی که در ماده ۶۱۵ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی ذکر شده است، واقع شود. در برخی مواقع جنایت، در شرایط ویژه ی زمانی که مجازات معینی دارد، مجازات تعزیری هم خواهد داشت. وقتی منازعه صورت می گیرد شرایط و اوضاع و احوال آن، باعث تعزیر خواهد بود.
نزاع دسته جمعی با سلاح سرد
حمل سلاح سرد، این نیروی دروغین را به شخص می دهد تا در یک دعوای کوچک از سلاح سرد استفاده کند. این موضوع سبب میشود که دعوای کوچک تبدیل به ضرب و جرح های خونین یا قتل شود. در یک دسته بندی کلی سلاح به دو نوع سرد و گرم تقسیم می شود. هرکدام تعریفی متمایز از دیگری دارد. سلاح سرد با توجه به کارایی آن به دو دسته جنگی و غیر جنگی رده بندی می شود.
حمل و نگهداری سلاح سرد جنگی مثل سر نیزه های قابل نصب روی تفنگ و بسیاری از کارد های سنگری رایج در نیروهای مسلح یا نظیر آن ها مثل شمشیر اگر هیچ استفاده‌ای نشود، شامل قانون حمل سلاح می باشد. داشتن سلاح سرد جنگی، سلاح شکاری و مهمات به شکل غیر مجاز، مجازات حبس از ۹۱ روز تا ۶ ماه یا جزای نقدی از ۱۰ میلیون تا ۲۰ میلیون ریال را برای مرتکبین آن خواهد داشت.
اگر کسی که سلاح سرد جنگی را حمل می کند یا نگه می دارد با آن تظاهر به قدرت نمایی کند یا از طریق آن برای افراد مزاحمت ایجاد کند، آن را وسیله‌ای برای تهدید یا اخاذی قرار دهد، ضمن این که به مجازات نگهداری و حمل سلاح سرد جنگی محکوم می شود، بر اساس ماده ۶۱۷ قانون مجازات اسلامی به مجازات قدرت نمایی با چاقو هم محکوم می شود.
نزاع با اسلحه
یکی از قوانین پیشرفته حقوق جزا در مورد مجازات اسلحه کشی افرادی می باشند که جان و مال مردم را مورد حمله قرار می‌دهند و افرادی که روی مسلمانان اسلحه می کشند و محارب هستند. فقهای اسلامی در تعریف محاربه گفته‌اند که اگر فردی هر جا روی مردم اسلحه بکشد و برای ترساندن هم باشد، محارب است. محارب شخصی است که با تهدید به مرگ، اموال مردم را به غارت ببرند یا افراد شرور که با چاقو کشی به جان و مال و ناموس مردم تجاوز می‌کنند، محارب هستند.
نزاع با چاقو
در قانون مجازات اسلامی، دو نوع مجازات برای چاقوکشی در نظر گرفته شده است: نوع اول زمانی است که شخصی از طریق چاقو یا هر اسلحه دیگر تظاهر و قدرت نمایی می‌کند و آن را ابزاری برای مزاحمت یا اخاذی یا تهدید اشخاص قرار می دهد یا با فردی گلاویز می شود که در این حالت بر اساس ماده ۶۱۷ قانون مجازات اسلامی به حبس از ۶ ماه تا ۲ سال و ۷۴ ضربه شلاق محکوم می شود.
اما در ماده ۶۱۴ آمده، اگر کسی عمداً به شخص دیگری جرح یا ضربه ای وارد کند که باعث نقصان یا شکستن یا از کار افتادن عضوی از اعضا شود یا به نقص دائمی یا از بین رفتن یا نقص یکی از حواس یا زوال عقل مجنی‌علیه شود، در جایی که قصاص میسر نباشد اگر اقدام فرد باعث اخلال در نظم و صیانت و امنیت جامعه و بیم تجری مرتکب یا دیگران شود، به ۲ تا ۵ سال حبس محکوم می شود و اگر مجنی علیه درخواست دیه داشته باشد، باید به را هم پرداخت کند. در تبصره همین ماده مقنن مقرر داشته است که در صورتی که جرحی که وارد شده باعث این ضایعات نشود و وسیله جرح، اسلحه و چاقو و مانند آن باشد، شخص مرتکب، به سه ماه تا یک سال حبس محکوم می شود. بنابراین تفاوت این دو رسیدگی این است که اگر جرح عمدی و با چاقو صورت پذیرد، مقنن شدت مجازات بیشتری برای جرم در نظر گرفته است.
شروع کننده نزاع
متاسفانه برخی از افراد هستند که کاسه صبرشان به سرعت لبریز می شود و خیلی زود از خود بیخود شده با کسی گلاویز میشوند و به جسم و جان او آسیب میزنند. پیش از بررسی، ضروری است، افرادی را که مایل به نزاع می باشند، به صبر دعوت نمود .
وقتی چند نفر با هم دعوا می کنند، هر کدام از طرف های دعوا بسته به این که آن نزاع چه نتیجه ای را در بر داشته باشد، به مجازاتی که مقتضی با عمل آنهاست محکوم می شوند. مثلاً اگر باعث کشته شدن فردی شود و قاتل مشخص نباشد، در عین حال هر یک از افرادی که در دعوا شرکت کردند به یک تا سه سال حبس محکوم خواهند شد. اگر اعضای بدن شخصی آسیب ببیند شش ماه تا سه سال زندان خواهد داشت. به سبب اینکه در دعوا شرکت نموده است.
اگر دعوا باعث قتل و نقص عضو نشود و فقط زد و خورد باشد، هر یک از شرکت کنندگان به سه ماه تا یک سال حبس محکوم خواهند شد.
مجازات معاونت در نزاع
معاونت در جرم حقیقتا آسان نمودن جرم می باشد و از سوی کسی اتفاق می‌افتد که در بخش اجرایی و فعل مادی جرم نقشی ندارد. یعنی هنگامی که جرم واقع می شود در صحنه حاضر نیست. مثلاً در جرم نزاع دسته جمعی که برای افراد دیگر اتفاق می‌افتد شما در صحنه حاضر نیستید فقط اسلحه را برای نزاع کننده فراهم میکنید. بنابراین معاونت در جرم زمانی حاصل می شود و قابلیت مجازات دارد که منجر به تحقق جرم شود. اگر فعل و عمل مرتکب اصلی جرم نباشد معاونت در آن عمل هم جرم نخواهد بود.
در نزاع دسته جمعی همین که جرم واقع شد، صدمه هم حاصل میشود و همه اطرافیان درگیری حتی اشخاصی که مضروب یا مجروح شدند مجرم محسوب میشوند. حتی اگر آنها قصد نتیجه مجرمانه نداشتند. بنابراین اگر افرادی وارد تخاصم دسته‌جمعی شوند و عنصر نتیجه ی موضوع نزاع دسته جمعی واقع شود، جرم به وقوع پیوسته و عمدی تلقی می شود.
مجازات درگیری لفظی
با توجه به قانون، اگر کسی با هدف ضرر زدن به دیگری یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی از طریق نامه یا مراسلات یا گزارش یا توزیع هر شکل از برگه های چاپی و خطی با امضا یا بدون امضا اکاذیبی را بیان نماید یا با همان هدف، اعمالی را برخلاف واقعیت برساند یا به عنوان نقل قول به شخص حقیقی یا حقوقی یا مقامات رسمی صراحتاً نسبت دهد، فرقی نمی کند که به این وسیله ضرر مادی و معنوی به کسی وارد شود یا نه.
اگر ممکن باشد باید به حبس از دو ماه تا دو سال و یا شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم شود. با توجه به ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی مصوب 1375، توهین به افراد از جمله فحاشی و استعمال الفاظ رکیک، اگر سبب حد قذف نشود، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا ۵۰ هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی خواهد بود.
مجازات دعوا و کتک کاری
ضرب شامل صدمه هایی می باشد که بی شکستگی یا خونریزی بر اعضای بدن وارد می گردد و اثراتی مانند کوفتگی و سیاه شدن و سرخی و کبودی و پیچ خوردن به جای می گذارد . جرح به صدمه های اطلاق می شود که باعث از هم گسیختگی بافت‌های بدن شده و توام با خونریزی مانند خراشیدگی و پارگی پوست و شکستن و استخوان و نقص عضو یا قطع عضو می شود.
کتک زدن و ضرب و جرح، جرایم بسیار شایع هستند. ضرب و شتم اصطلاح معمول، میان مردم برای این جرم می باشد. اما به معنای دشنام دادن و در زیر مجموعه جرم های توهین یا قذف قرار می گیرد. برای این که جرم جرح سبب قصاص گردد باید شرایط قصاص را داشته باشد. در ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ این شرایط عمومی قصاص و بیان شده است.