حق حبس زن؟
وب سایت حقوقی دادیار به معرفی و بررسی تخصصی حق حبس زن پرداخته تا بهترین نحو شما را از حق و حقوقتان آگاه سازد.
مفهوم حق حبس
از جمله مقرراتی که برای زن در قانون مدنی پیشبینی شده است حق حبس می باشد. قانون این حق را به زن اعطا کرده است تا بر اساس آن قادر باشد تا زمانی که زوج مهریه او را پرداخت نموده است از اعمال وظایف زناشویی در مقابل مرد خوداری کند. این نکته را باید مد نظر قرار داد که حق حبس زن یک اصل استثنایی و مخصوص زن میباشد و مرد نمی تواند از این موضوع استفاده کند.

حق حبس در دوره نامزدی
بر اساس ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی، زن قادر است تا وقتی که مهریه(وکیل مهریه در شیراز) به او تقدیم نشده است از انجام تکالیفی که در برابر شوهر دارد جلوگیری کند. منوط بر این که مهریه عندالمطالبه باشد و این خودداری سبب سقوط حق نفقه نمیشود. زوجه قادر است تا وقتی که مهریه خود را از مرد دریافت ننموده است تمکین ننماید.
فرقی نمی کند که تمکین عام باشد یا خاص. به عبارت دیگر زن قادر است تا زمانی که مهریه خود را دریافت نکرده است تکالیف زناشویی را انجام نداده و از انجام آن خودداری کند. این موضوع از دسته موضوعاتی می باشد که اگر زن تمکین نکند، نفقه او از بین نمیرود و فقط در حق حبس چنین امکانی وجود دارد.
شرایط حق حبس زن در دوره عقد
1- بر اساس ماده 1085 قانون مدنی در درجه اول مهریه باید عندل المطالبه و حال باشد. نکته قابل ذکر آن که با توجه به این ماده مهریه زن باید حال یعنی عندالمطالبه باشد و الا زن قادر نخواهد بود از حق حبس خود استفاده نماید. چون اگر تاخیردار و مدتدار باشد زوج این امکان را ندارد از حق حبس استفاده نماید و اگر از انجام وظایف زناشویی خودداری کند سبب سقوط نفقه او خواهد شد.
2- با توجه به رای وحدت رویه ۷۱۸ اگر زن از شوهر خود تمکین عام کند، حتی در صورتی که با او رابطه نزدیکی برقرار نکرده باشد، اصلاً قادر نیست از حق حبس خود استفاده نماید. منظور ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی تمکین عام و تمکین خاص می باشد.

حق حبس در صورت تقسیط مهریه
بر اساس رای وحدت رویه شماره ۷۸۱ هیات عمومی دیوان عالی کشور و با توجه به ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی زن این حق را دارد تا زمانی که مهریه به او داده نشده است از انجام تکالیف زناشویی جلوگیری کند. اگر مرد نتواند مهریه را به شکل یک جا پرداخت کند و ناتوان از این موضوع باشد، این امکان برای او وجود دارد که مهریه را به طور اقساطی به زن بپردازد. با توجه به رای ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی که همه ی مهریه را مد نظر قرار داده است و با عنایت به این که اندازه مهریه با توافق دو طرف مشخص شده است، وقتی حکم قطعی به تقسیط مهریه به سبب ناتوانی و اعسار مرد صادر میشود و مرد ناتوان از پرداخت یک جای مهریه است، این موضوع سبب سقوط مهریه نخواهد شد و حق زن از بین نمی رود. جز این که خودش رضایت دهد . چون حق حبس و موضوع اعسار مرد دو موضوع مستقل از هم بوده و هیچ یک در دیگری موثر نمی باشد.
نکته دوم این که موضوع مهریه در مورد ۱۰۸۵ قانون مدنی اشاره به کلمه مهریه دارد و دریافت اقساط آن به مفهوم دریافت مهریه به معنی آن چیزی که در حین عقد قرار داده شده است نیست و قسطی شدن مهریه باعث از بین رفتن حق حبس زن نخواهد شد.
حق حبس در ازدواج دوم
شرایط حق حبس چنان چه پیشتر هم به آن اشاره شد یکی آن است که مهریه باید عندالمطالبه باشد و ثانیاً زن نسبت به انجام وظایف زناشویی خودداری کرده باشد و با توجه به ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی به منظور استفاده از حق حبس مهریه باید حال باشد.
زن پیش از از این که از حق حبس خود استفاده کند، نباید از شوهر تمکین کرده باشد. با توجه به این داستان ازدواج مجدد در استفاده از حق حبس به وسیله زن بلا اثر است. وکیل طلاق در شیراز طی یک فرضیه توضیح میدهد:فرض کنید که زنی قبلا ازدواج کرده باشد و رابطه نزدیکی هم برقرار نموده باشد و نتیجه آن ازدواج، فارغ شدن و طلاق و جدایی باشد.
حال اگر همان زن دوباره عقد نکاحی را منعقد کند و با همسر جدید خود رابطه زناشویی برقرار نکند، بر اساس قانون این امکان برای او وجود دارد که در ازدواج دوباره ی خود از حق حبسش استفاده نماید. نکته ضروری آن که وقتی زن از حق حبس خود در ازدواج دوم استفاده می کند، نفقه او برقرار است و مرد مکلف به پرداخت نفقه زن می باشد.
علت طلاق بی دلیل زن چیست؟شرایط طلاق بدون دلیل چه می باشد؟ البته که شما عزیزان برای پاسخ به تمامی سوالات خود میتوانید با وکیل طلاق در اصفهان و یا وکیل طلاق در بندر عباس از طریق سایت دادیار مشورت نمایید.
تفاوت مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه
فرق مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه در آن است در مهریه عندالمطالبه همین که عقد ازدواج جاری می شود، زن این امکان را دارد که مهریه خود را طلب کند و مرد هم باید الزاما مهریه را به زن بپردازد. اگر مرد توان مالی داشته باشد مهریه را می پردازد و به منظور مطالبه مهریه عندالاستطاعه زن باید کل اموال مرد را که شامل اموال منقول و غیر منقول میشود را به اداره اجرای ثبت و دادگاه معرفی کند.
بر اساس ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی مقرر شده است که وقتی زن امکان استفاده از حق حبس را دارد که مهریه عندالمطالبه باشد. پس زنی که مهریه اش با عنوان عند الاستطاعه در عقد نکاح قرار داده شده است، امکان استفاده از حق حبس را نخواهد داشت. اگر زن از حق حبس خود استفاده کند، مرد هم حق دارد که مجددا ازدواج کند. حال اگر زن از حق حبس استفاده کرد و مرد توانایی پرداخت همه مهریه را نداشته باشد و دادخواست اعسار به دادگاه ارائه کند و دادگاه با او توافق کند و همه مهریه زن به شکل اقساطی پرداخت گردد، تقسیط مهریه سبب زایل شدن حق حبس زن نخواهد شد.

نتیجه آن که زن این امکان را می یابد تا همه اقساط خاتمه نیافته است، از تمکین خودداری کند. اما این احتمال هم وجود دارد که سال های زیادی طول بکشد تا پرداخت اقساط کامل شود. بر این اساس در این شرایط رای وحدت رویه ۷۱۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور مقرر داشته است، با توجه به این که بر طبق ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی تمکین زن از مرد تکلیف قانونی زن می باشد، اگر بدون علت قانونی از انجام وظایف زناشویی جلوگیری کند و مرد هم بتواند این موضوع را در دادگاه به اثبات برساند و درخواست اذن ازدواج دوباره کند وکالت زن از مرد در طلاق که بر اساس ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی ازدواج شده است، قابل اعمال نمی باشد.
حق حبس و شکایت ترک نفقه
قانون مدنی چنین مقرر داشته است که زن این امکان را دارد از حق حبس استفاده کند و تا زمانی که مهریه را به شکل کامل دریافت نکرده تمکین ننماید و در عین حال نفقه او از بین نخواهد رفت. در این جا باید در نظر داشت بر طبق رای وحدت رویه شماره ۶۳۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور درست است که با توجه به ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی تا وقتی که زن مهریه را نگرفته امکان عدم تمکین را دارد و این عدم تمکین نفقه را زایل نمی کند.
اما مقررات این ماده فقط به رابطه حقوقی زن و از بین رفتن حق مطالبه نفقه او ارتباط می یابد و از لحاظ جزایی با در نظر گرفتن ماده ۶۴۲ قانون مجازات اسلامی که بر اساس آن حکم به مجازات مرد به سبب جلوگیری از اعطای نفقه زن منوط به تمکین زن شرط شده است و با در نظر داشتن خودداری زن از تمکین حتی با عذر استفاده از اختیار به وجود آمده از مقررات ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی مرد به مجازات محکوم نمی شود.
علم زن بر اعسار شوهر
در همه عقودی که رضایی هستند و با توافق دو طرف انعقاد می یابد هر دو طرف می توانند با هم به تراضی برسند که عقد را برهم زنند و حتی آثار آن را هم از بین ببرد. اما منحل کردن زندگی مشترک نیازمند رعایت قوانین و تشریفاتی می باشد و قانون با قصد پیشگیری از انحلال خانواده این مقررات را تعیین نموده است و چه بسا با وجود از بین رفتن عقد ازدواج آثار باقی مانده از عقد نکاح مثل نسبت فرزندان مشترک به والدین از بین نخواهد رفت.
میان مهریه و عقد نکاح رابطه علیت برقرار نیست و نباید عقد نکاح را با خرید و فروش و بقیه عقد معوض ها مورد مقایسه قرار داد. همانطور که قانونگذار در مواد ۱۰۸۷ و ۱۰۸۱ و ۱۱۰۰ قانون مدنی تعیین کرده است ، مهریه رابطهای با نکاح و طلاق ندارد. پس وقتی زنی مطلع است که خواستگار او توانایی پرداخت مهریه را ندارد و با این علم با او ازدواج می کند، نه تنها حق باطل کردن عقد ازدواج را ندارد بلکه اجازه استفاده از حق حبس را هم نخواهد داشت. به همین دلیل باید بلافاصله بعد از عقد ازدواج با تقاضای مرد باید به منظور انجام وظایف زناشویی مبادرت کند و الا زن ناشزه خواهد بود.

آثار اعمال حق حبس
1- زن را نمی توان به تمکین خاص و بقیه وظایف زناشویی اجبار کرد.
2- اگر پرداخت مهریه به صورت اقساطی حکم شود حق حبس زن تا آخرین مبلغ قسط مهریه به جای خود باقی می ماند.
3- زن حق دریافت نفقه را دارد و استفاده از حق حبس مانع دریافت نفقه از سوی زن نمی شود.
4- اگر زن از حق حبس استفاده کند و مرد نفقه را نپردازد، زن امکان شکایت کیفری از مرد را خواهد داشت. به همین سبب در ماده ۶۴۲ قانون مجازات اسلامی مقرر شده است؛ اگر کسی با وجود برخورداری از توانایی مالی نفقه زن خود را با وجود تمکین پرداخت نکند، دادگاه او را از سه ماه ویک روز تا پنج ماه به زندان محکوم خواهد نمود.